آسمان و زمین غرق نور وشادی از میلاد باب الحوائج
بیستم ذی الحجه سال 128 ق آسمان غرق نور و شادی شد و موسی بن جعفر(ع) معروف به امام موسی کاظم (ع) در هنگامی که حضرت امام صادق(ع) و همسر گرامی شان از حج بازمیگشتند، همزمان با ایام انتقال قدرت از امویان به عباسیان متولد شد.
نسب موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب با چهار واسطه به حضرت امام علی (ع) میرسد. پدر بزرگوارشان ششمین اختر تابناک امامت و ولایت بودند.
کنیه ایشان را ابوابراهیم، ابوالحسن اول، ابوالحسن ماضی و ابوعلی نیز گفتهاند.
حضرت امام موسی کاظم (ع) را به دلیل کنترل خشم خود در برابر بدرفتاری دیگران، کاظم و به سبب عبادتِ بسیار، عبد صالح نیز لقب دادهاند.
باب الحوائج نیز از القاب آن امام همام به شمار می رود و مردم مدینه نیز ایشان را زَیْنُ المُجتَهدین (زینت تلاشگران) مینامیدند.
حضرت موسی بن جعفر(ع) در سال ۱۴۸ق پس از شهادت پدر بزرگوارشان حضرت امام صادق(ع)، به امامت رسیدند. دوران ۳۵ ساله امامت ایشان با خلافت منصور، هادی، مهدی و هارون عباسی همزمان بود. آن امام همام چندین بار از سوی مهدی و هارون عباسی زندانی شد و در نهایت سال ۱۸۳ق در زندان سندی بن شاهک به شهادت رسید.
روابط عمومی سازمان حج و زیارت میلاد آن امام همام را خدمت تمامی عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت تبریک عرض می نماید.
ارسال نظرات