دهم رجب خجسته سالروز میلاد پیشوای نهم شیعیان، امام محمد تقی(ع) است. امام جود و بخشش که در بردباری و گذشت بی همتا بودند و با ترسیم نقشه راه سعادت مسلمانان، آنها را تا سرمنزل مقصود هدایت کردند.

امام محمد بن علی(ع) در 10 رجب 195 هجری قمری، خانه ی امام علی بن موسی الرضا(ع) امام هشتم شیعیان را با قدم های مبارکشان نورباران کردند. کنیه آن امام همام ابوجعفر است، جواد، تقی، مرتضی و منتجب لقب هایی که به دلیل پارسایی، علم، دانش و بخشندگی ‏به ایشان نسبت داده شده است.

امام جواد پس از شهادت امام رضا(ع) در هفت سالگی امامت را عهده دار شدند و به عنوان نهمین پیشوا، زمام امور شیعیان را به دست گرفتند.

امامت ایشان در سن کم یکی از موضوع هایی بود که برخی از یاران امام هشتم(ع) را دچار شک و تردید کرده بود. به همین دلیل امام رضا(ع) قبل از شهادت به بیان این مساله پرداختند و امام جواد(ع) نیز با تبیین رسالت سنگین خویش، به شبهه ها پاسخ گفتند.

امام محمدتقی(ع) در زمان حکومت مامون و معتصم خلفای عباسی می زیست. مامون که امام رضا(ع) را به شهادت رسانده بود، امام جواد(ع) را از مدینه به بغداد منتقل کرد تا مناظره هایی را میان ایشان و دانشمندان بزرگ آن زمان برگزار کند، امام(ع) با آمادگی کامل ظاهر شدند و با استدلال قرآنی و تکیه بر اصول فقه اسلامی به پاسخگویی پرداختند و دانشمندان و بزرگان را به تحسین واداشتند.

پس از آن مامون که به اهداف خود از این راه دست نیافته بود، دخترش ام فضل را به همسری امام محمد تقی(ع) درآورد تا یک مامور و جاسوس همیشگی در کنار امام باشد.

دفتر زندگی ایشان همانند سایر ائمه معصوم (ع) از برگ های زرین مکارم اخلاق، استجابت دعاها، ارتباط متواضعانه، صمیمانه و همدردی با اصحاب و یاران آکنده است.

امام محمد تقی(ع) با وجود فشارهای حاکمان بنی عباس، یاران و شاگردان زیادی تربیت کردند که نام آن ها در کتاب های شیعه 260 تن ذکر شده است که معروفترین آنها عبدالعظیم حسنی، ابوهاشم جعفری، ابراهیم بن مهزیار اهوازی، حسین بن سعید اهوازی، دعبل خزاعی، حسن بن محبوب سراد کوفی، اسماعیل بن بزیع و صفوان بن یحیی است.

سرانجام زندگی پر برکت امام جواد(ع) با نقشه معتصم حاکم ستمگر عباسی و دخالت مستقیم ام فضل همسر آن حضرت پایان یافت؛ نهمین پیشوای شیعیان در 25 سالگی و در آخرین روز ماه ذیقعده 220 هجری قمری با خوردن انگور سمی به شهادت رسیدند.

آرامگاه امام (ع) در کنار بارگاه جد بزرگوارشان امام موسی کاظم(ع) در کاظمین قبله گاه عاشقان و دوست داران اهل بیت (ع) است.

امام محمدتقی(ع) اگرچه زندگی کوتاهی داشتند اما با حدیث ها و آثاری که از خود به یادگار گذاشتند، نقشه راه سعادت مسلمانان جهان را ترسیم کردند.

در متن زیر به حدیث های ارزشمندی از امام جواد(ع) می پردازیم:

**مومن در هر حال نیازمند به سه خصلت است: توفیق از طرف خداوند متعال، واعظی از درون خود، قبول و پذیرش نصیحت کسی که او را نصیحت نماید.

**ملاقات و دیدار با دوستان و برادران خوب موجب صفای دل و نورانیت آن می گردد و سبب شکوفایی عقل و درایت خواهد گشت، گرچه در مدت زمانی کوتاه انجام پذیرد.

**مواظب باش از مصاحبت و دوستی با افراد شرور، چون که او همانند شمشیری زهرآلود، براق است که ظاهرش زیبا و اثراتش زشت و خطرناک خواهد بود.

**هرکس موقعیت شناس نباشد جریانات، او را می رباید و هلاک خواهد شد.

با الهام از: کتاب زندگانی امام محمدتقی(ع)