امام حسن عسکری(ع) یازدهمین پیشوای شیعیان در هشتم ربیع الثانی 232 هجری قمری دیده به جهان گشود و مسلمانان را غرق در شادی و سرور کرد. 
کنیه آن امام گرانقدر ابومحمد بود و از مشهورترین لقب های ایشان می توان به صامت، هادی، رفیق، زکی، سراج، مضی، شافی، نقی و عسگری اشاره کرد که هر یک از آنها نشانه ای از صفت ها و فضیلت های فردی این امام همام بود. 
ایشان از کودکی در مکتب پدر بزرگوارشان رشد و پرورش یافت و از سرچشمه زلال معرفت الهی سیراب و با اندیشه ناب اسلام حقیقی آشنا شد.
با شهادت امام هادی(ع)، امام حسن عسکری(ع) در 22 سالگی ولایت و پیشوایی پیروانان حق و حقیقت را بر عهده گرفت و رهگشای مسلمانان در مسیر دستیابی به سعادت حقیقی شد. 
دوره امامت یازدهمین پیشوای شیعیان با خلافت «المعتز بالله»، «المهتدی» و «المعتمد» همزمان بود و او با وجود تمامی فشارها و محدودیت‏هایی که حکومت برای ایشان ایجاد می کرد، لحظه ای از رسالت خویش دست بر نداشت و با دفاع از احکام و اصول اسلام به شبهه های به وجود آمده پاسخ می داد. 
از جمله اقدام های موثر یازدهمین ستاره آسمان امامت می توان به ایجاد شبکه ارتباطی با شیعیان منطقه های گوناگون و پشتیبانی از محرومان و ستمدیدگان، آگاهی بخشی و آموزش سیاسی افراد، مبارزه با گسترش فرقه ها و آیین های انحرافی و آماده سازی شیعه برای دوران غیبت امام دوازدهم اشاره کرد.
این امام همام با انتقال دانش و اندوخته های خویش به شاگردان خود همچون «ابوعلی احمد بن اسحاق، احمد بن مطهر، ابوهاشم داود الجعفری، ابوعمر و عثمان بن سعید»؛ آنها را برای هدایت و راهنمایی جامعه مسلمانان در زمان غیبت حضرت مهدی(عج) آماده ساخت. با این که دوران زندگی امام یازدهم(ع) بسیار کوتاه بود اما ایشان در همین فرصت کوتاه آثار ارزشمندی در زمینه تفسیر قرآن، بررسی موضوع های فقهی و انتشار احکام دین را از خود به یادگار نهاد. 
امام(ع) نیمی از زمان امامت خود را در زندان سپری کرد، اما در این مکان نیز در مسیر تداوم امامت کوشید، به همین دلیل از محبوبیت ویژه ای در میان مردم برخوردار بود و همین امر سبب شد تا عباسیان هراسان شوند و ایشان را سدی بزرگ در برابر حکومت خویش تصور و نقشه قتل این امام والامقام را پی ریزی کنند.
سرانجام در هشتم ربیع الاول 260 هجری قمری بر پایه دسیسه ای از پیش طراحی شده، امام حسن عسکری(ع) را مسموم کردند و به شهادت رساندند.
پیکر مطهر امام یازدهم(ع) در سامرا به خاک سپرده شد که اینک میعادگاه عاشقان و دوستداران اهل بیت(ع) است.